İmtihanmış ya. Hep böyle söylemedik mi ? İmtihanımız dedik , usulca çekildik kenara olanları , yaşanılanları izleyip bir daha yaşanmaması adına dua etmedin mi ? Bak güneş yüzlü insan , bir şeyi ne kadar çok ister , sever isen o senin imtihanın olurmuş. Çok gittiler. Gitsinler. Bu da bizi olgunlaştırıcakmış. Bu da bizi daha iyi insan yapıcakmış. Yapsın. Uzun zaman önce duyduğum cümle benim defalarca karşıma çıktı. “Çok samimilik , tez ayrılık getirir.” Çok getirdi.
Her zaman bir sonrakin de , daha iyi insanlar olucağına kanaat getirdik. İnandık. İnanmak çözüm değilmiş , anladım. Yemin olsun , bu kulaklar tüm dırdırlardan bıktılar. İnan olsun. , ayaklarda kalmadı derman. Ne diyoruz , imtihan. Yaşamak , bir gün daha fazla yaşamak , fiziki açıdan olmasa bile ruhsal açıdan seni dünyanın en iyi insanı yapabilir. Çok değiştik.
Değiştirdiler. İnandığımız şeylerin üzerine yürüdükçe , durdurdular. Her kafadan bir ses misali. Şşşttth sesiniz çıkmasın , susun. Susmadılar. İnanılan şeylerin adını iyilik yapmak koymuşlar. Şimdi ise geçiceğine inanıyoruz. İnanıyoruz , öylece. Kimisine sözler kifayetsiz , kimisine ise yaşamak. Çok yaşa. İnan. İmtihan olduğuna inan. Bırak gitsinler , gitmelerine engel olma ne de olsa dönecekler.
Sen samimi duygularını koru , tez ayrılık oluyorsa da imtihanındandır.
Ama
Seni değiştirmelerine izin verme ve çok YAŞA. Hatta güneş yüzü insan , çok yaşarken de iyi yaşa. Ben biliyorum , sana inanıyorum sen güzel yürekli insansın. Sana dokunmayan yılan bin yaşasın.
